“B’xejn ħadtu, b’xejn agħtu” (Mt 10, 8).
Fil-Vanġelu ta’ San Mattew insibu din l-istedina qawwija li Ġesù għamel lil ħbiebu, lill-“mibgħutin tiegħu”. Hu kien iltaqa’ ma’ nies li kienu jħossuhom mitlufin u qed ibatu. Tħassarhom, u ried li permezz tal-appostli, ikompli jkattar il-ħidma tiegħu ta’ salvazzjoni, fejqan u ħelsien. L-appostli għexu madwar Ġesù, semgħu kliemu u rċevew missjoni li saret l-iskop ta’ ħajjithom. Għalhekk bdew il-mixja biex ikunu xhieda tal-imħabba li Alla għandu għal kull bniedem.
“B’xejn ħadtu, b’xejn agħtu.”
Imma dawn x’kienu rċevew “b’xejn” li setgħu jagħtuh lil ħaddieħor? L-appostli kienu ħassew il-ħniena t’Alla tidħol f’ħajjithom permezz tal-kliem li semgħu mingħand Ġesù, ta’ dak kollu li għamel, tal-għażliet tiegħu u ta’ ħajtu kollha. Minkejja d-dgħufija u l-limiti tagħhom, huma rċevew il-Liġi ġdida tal-imħabba lejn xulxin. Fuq kollox, ġew mogħtija d-don li Alla jrid jagħti `l kull bniedem: tahom lilu nnifsu, mexa magħhom fit-toroq ta’ ħajjithom, tahom id-dawl biex jagħmlu l-għażliet tagħhom. Dawn huma doni imprezzabbli; huma ħafna aktar minn dak li nistgħu nagħtu aħna biex inpattu għalihom; tassew huma rigali “mogħtija lilna b’xejn”. Dawn huma doni li ngħataw lill-appostli u lill-insara kollha biex imbagħad ikunu jistgħu jwassluhom `il dawk kollha li jiltaqgħu magħhom jum wara l-ieħor.
“B’xejn ħadtu, b’xejn agħtu.”
Fl-2006, Chiara Lubich kitbet hekk: “Fil-Vanġelu, Ġesù jistedinna nagħtu: nagħtu lill-foqra, lil min jitlobna xi ħaġa, lil min hu fil-bżonn. Hu jridna nitimgħu `l min hu bil-ġuħ, inlibbsu `l min jitlobna l-ilbies; iridna nagħtu b’xejn u mingħajr ma nistennew xejn… Hu kien l-ewwel wieħed li għamel hekk: ta s-saħħa lill-morda, il-maħfra lill-midinbin, ta l-ħajja lilna lkoll. Jekk ngħixu l-ġenerożità nkunu nistgħu nrażżnu l-egoiżmu tagħna; jekk inkunu attenti għall-ħtiġiet tal-oħrajn, ma nibqgħux naħsbu biss fil-bżonnijiet tagħna. B’hekk, minflok ma tikber il-kultura tal-ħtif talġid, tikber il-kultura tal-qsim tal-ġid […]. Il-Kelma tal-ħajja ta’ dan ix-xahar tgħinna nerġgħu niskopru l-valur ta’ kull ħaġa li nagħmlu: fid-dar, fl-għalqa, fuq il-post tax-xogħol, l-iskola, u f’kull ħidma ta’ responsabiltà fil-qasam ċivili, politiku u reliġjuż. Kollox jista’ jinbidel f’servizz attent u mimli ħeġġa. L-imħabba tagħtina għajnejn ġodda biex nagħrfu l-bżonnijiet tal-oħrajn u ngħinuhom bl-aħjar mod li nistgħu. Xi jkun ir-riżultat ta’ dan kollu? Joktor ittqassim tal-ġid, għax l-imħabba ġġib magħha aktar imħabba. U jiżdied ukoll il-ferħ għax ‘Min jagħti hu aktar hieni minn min jieħu’ (Atti 20, 35)” (1).
“B’xejn ħadtu, b’xejn agħtu.”
Eżattament kif tirrakkonta Vergence, tifla mill-Kongo: “Jiena u sejra l-iskola kelli ħafna ġuħ. Fit-triq iltqajt maz-ziju, li tani xi flus biex nixtri sendwiċ, imma ftit aktar ‘il quddiem ilmaħt raġel fqir ħafna. Mill-ewwel ġieni f’moħħi li nagħtih il-flus li kont qlajt, iżda ħabibti li kienet miegħi qaltli biex inżomm il-flus u naħseb għalija nnifsi! Bejni u bejn ruħi għidt: għada jien ikolli xi ħaġa x’niekol, imma dak miskin? Għalhekk qbadt il-flus li kont qlajt u tajthomlu, u wara tgħidx kemm ħassejtni ferħana!”.
“B’xejn ħadtu, b’xejn agħtu.”
Il-loġika ta’ Ġesù u tal-Vanġelu tissuġġerixxi li għandna dejjem naqsmu mal-oħrajn dak li nirċievu, u li qatt m’għandna nżommuh għalina biss. Din hi stedina biex nagħrfu aħna x’irċevejna: enerġija, talenti, ħiliet, ġid materjali, u mbagħad biex naqsmu dan kollu maloħrajn. Din il-loġika tisboq sew il-loġika tas-suq, tal-konsumiżmu u tal-individwaliżmu, u twassalna biex naqsmu l-ġid tagħna mal-oħrajn, biex ngħixu bħal aħwa u noħolqu kultura ġdida. L-esperjenza tgħallimna li meta nħobbu ‘l-oħrajn bla ma nistennew xejn lura, inkunu qed nagħtu eżempju li jkaxkar, b’konsegwenzi pożittivi mhux mistennija li jinfirxu u jħallu l-marka tagħhom anki fis-soċjetà.
Hekk ġara fil-Filippini, b’inizjattiva li bdiet fl-1983. Kien żmien meta s-sitwazzjoni politika u soċjali tal-pajjiż kienet diffiċli ħafna u bosta kienu impenjati biex tinstab soluzzjoni pożittiva. Grupp ta’ żgħażagħ iddeċidew li jagħtu sehemhom b’mod oriġinali: fetħu l-armarji tagħhom u ħarġu minnhom dak li ma kellhomx aktar bżonnu. Biegħu dan kollu fis-suq tal-affarijiet użati u bil-ftit flus li daħħlu taw bidu għal ċentru soċjali li semmewh Bukas Palad, li fil-lingwa tagħhom tfisser: “B’Idejn Miftuħa”. Huma kienu ispirati mill-kliem tal-Vanġelu: “B’xejn ħadtu, b’xejn agħtu” (Mt 10, 8), li sar il-motto f’din l-inizjattiva tagħhom.
Kien hemm ukoll xi tobba li ngħaqdu magħhom u offrew is-servizz professjonali tagħhom b’xejn, kif ukoll ħafna oħrajn li fetħu qalbhom, dirgħajhom u l-bibien ta’ djarhom. Hekk twieldet u żviluppat azzjoni soċjali mill-aktar wiesa’ b’risq l-ifqar fost il-fqar, li għadha toffri s-servizzi tagħha f’ħafna bliet tal-Filippini. Tul dawn is-snin dan il-proġett laħaq ilmira importanti tiegħu u qed ikompli jissaħħaħ: dawk li għalihom twaqqaf dan il-proġett qed ikunu huma stess li jagħtu sehemhom għall-ħelsien mill-faqar.
Tant hu hekk li huma jħossu li sabu mill-ġdid id-dinjità tagħhom u qed jibnu rabtiet ta’ stima u solidarjetà. Bl-eżempju u l-impenn tagħhom, qed jgħinu `l ħafna nies oħra joħorġu mill-faqar u jerfgħu r-responsabiltà ta’ ħajja ġdida għalihom u għall-familji tagħhom, għallpostijiet u l-komunitajiet fejn jgħixu u għad-dinja kollha. (2)
Letizia Magri
1. C. Lubich, Kelma tal-Ħajja ta’ Ottubru 2006, fil-ktieb Parole di Vita, ta’ Fabio Ciardi (Opere di Chiara Lubich 5, Città Nuova, Roma, 2017) pp. 791-793.
2. http://bukaspaladfoundation.org
Be the first to comment